Bluff Knoll

Bluff Knoll
Wat is het toch prettig dat in alle plaatsen, hoe klein ook, toiletten zijn. Ook als je een wandeling gaat maken, eerst een parkeerplaats met een toilet. Nu hebben we al heel wat van die openbare toiletten gezien en gebruikt en in maar 1 geval hebben we maar even buiten in de vrije natuur geplast. Hoe houden die Australiers die toiletten zo schoon en heel?
De laatste dag in Esperance hebben we het stadje rondgewandeld en bij de jetty kennis gemaakt met de plaatselijke zeeleeuw. Er zijn veel verhalen bekend over zeeleeuwen die geadopteerd worden door steden en waar zelfs standbeelden voor worden opgericht. Deze ligt heerlijk te zonnen en een uur in de wind, zodat je van zelf niet zo dichtbij wilt komen.
's Middags rijden we nog even naar Twilight Beach, het waait heel hard en er zijn hele golven. John waagt zich in zee en wordt bijna meegesleurd. Er is nu ook Baywatchers aanwezig, alleen deze blijven hangen in de auto of liggen op een rots. Heb niet het idee dat er veel te life saven wordt hier.
'Het waait altijd in west Australie, zei 'de visser in Carnavon en echt het is waar. Het waait hier altijd, soms een klein beetje wind maar meestal een behoorlijke bries. Onze camper zwalkt ook geregeld over de weg als de wind van de zijkant komt. De kunst is om dan een baaitje te vinden net van de wind af.

We rijden de volgende dag verder tot Albany. Onderweg werden we belaagd door een horde sprinkhaanachtige met vleugels. Tijdens onze stop in Wellstead schrikken we van hoe de auto eruit ziet, vol met dode beesten. Toevallig is er een kraantje op de lunchparkeerplaats en John pakt de slang, sluit deze aan en gaat de autovoorkant schoonmaken. Het is het heel erg vies en het stinkt ook heel erg.
Albany is een grote stad en een leuke stad. We kiezen in eerste instantie voor een camping aan zee maar na de rekening voor 3 nachten, zeggen we vriendelijk tegen de receptioniste dat we ergens anders wel gaan kijken. Niet te geloven een camping kost hier 65 dollar. Dat doen we dus mooi niet. In Italie mag dat gewoon zijn maar hier is het echt uitzonderlijk duur. En het is inderdaad hoogseizoen maar wij gaan naar een camping 2 km van zee, klein, gezellig en 25 dollar per nacht, we zijn per slot van rekening Hollanders toch?
Albany heeft veel te bieden en een leuk centrum. We hebben op de camping een hele grote campingkeuken met 2 enorme bbq's dus we gaan inkopen doen voor de bbq. Het is erg druk in de keuken, hele gezinnen met kilo's worstjes die gebraden moeten worden. Veel gezelligheid en een kletspraatje.
Ten noorden van Albany liggen twee nationale parken: Polongarup en Stirling Range. In allebei de parken zijn meerdere walks uitgezet. Wij gaan twee dagen wandelen in elk park 1 dag. We beginnen in Polomgarup nat. park. Een walk die vanaf de parkeerplaats omhoog loopt. Het is niet zo warm maar we krijgen het van zelf warm. Petten op, veel water mee en we eindigen bij balance rock, een eigenaardige rots die lijkt te balanceren maar volgens ons hebben ze deze rots vangezet. Nog een stukje verder hebben ze een geweldige lookout gebouwd. Je loopt over een brug boven de afgrond en om daar te komen moet je je langs beugels omhoog hijssen. Een geweldig 360 gr uitzicht. Zeer de moeite waard.
We rusten een dagje uit van het wandelen en gaan de omgeving van Albany bekijken. Een mooie route naar Nanarup Beach, het waait ontzettend maar hier komt een meer uit op de zee en het meer kleurt ook hier rose/paars. We rijden langs de Oyster Harbour nar Middleton beach een route die langs veel wijngaarden voert. Via Mount Clarence komen we weer in het centrum van Albany en rijden door tot de andere kant en rijden Frechman Bay road op. Onderweg maken we een stop bij The Gap en Natural Bridge, waar je goed kunt zien hoe de natuur zijn gang gaat en zo een natuurlijke brug van stenen laat ontstaan. Het water beukt hier op de rotsen een geweldig gezicht. Je wordt vooral gewaarschuwd niet te dicht bij de rotsen te komen want datis heel gevaarlijk en er zijn al mensen overleden !!!!!
We stoppen ook voor blowholes. Na een mooie wandeling kom je op een groot plateau van rotsen en hoewel de blowholes niet zichtbaar blowen, hoor je het onderaardse gerommel van de zee. Dat geluid is heel hard, wat een kracht moet dat zijn.
We komen uit in Franchman Bay en daar is het reuze gezellig. Veel mensen hebben dit plekje ontdekt, uit de wind en zitten of liggen in of naast de zee lekker in het zonnetje. We blijven een poosje maar rijden weer terug naar de camping.
Donderdag gaan we naar Stirling Range nat. park en willen we Bluff Knoll beklimmen. Het is de hoogste berg van dit nat. park 1065 m en de bovenkant is helemaal rotsachtig. Een pittige klim waarvan het in het begin niet helamaal zeker was of ik wel naar de top kon klimmen. Het was best zwaar maar door rustig door te gaan en op tijd uit te rusten hebben we samen de top bereikt en dat werd beloond met een schitterend uitzicht. Hoewel moordend voor je knieen, is het heerlijk om aan de afdaling te beginnen. Al met al een heerlijke dag met veel beweging en daarna met de beentjes op tafel.
Vrijdag zijn we weer verder gereden, na 4 nachten Albany. We wisten eigenlijk niet zo goed waar we naar toe zouden gaan. We hebben nog 11 dagen in Australie dus nog tijd genoeg, Perth ligt zo'n 400 km naar het noorden dus daar zijn we zo. We besluiten toch verder langs de kust te rijden. In het visitor centre van Denmark halen we nog wat info over bezienswaardigheden. Greenpole aan William Bay is een must en inderdaad een heerlijk gezellig heel mooie baai waar je kunt snorkelen en waar heel veel mensen op af komen. De parkeerplaats is vol dus zetten we de camper maar zo ergens aan de kant, de ijscoman staat er ook met softijs, dat zie je weinig in Australie. We gaan op de rotsen zitten en kijken al dat gekrioel eens aan. Heel veel mensen hebben een wetsuit aan en heel veel kinderen ook. Dit is vast omdat het water koud is. Hier aan dit strand wordt ook zwemles gegeven want de baai ligt behoorlijk beschut van de hoge golven.
Er is een geroezemoes over slangen die in de buurt zitten en met name de heel gevaarlijke tijgerslang, die dodelijk is en mensen aanvalt.
We besluiten iets meer op het strand te gaan zitten tot er geroepen wordt dat er een bruine snake is. En inderdaad er komt een bruine slang de rots afgewiebeld. Hij of zij besluit toch maar om te keren met zoveel toeschouwers. En wij leren dat dit ook een heel gevaarlijke slang is die hoewel niet dodelijk, je er heel ziek van kan worden. We rijden weer verder, zien nu overal slangen natuurlijk en stoppen in de buurt van Walpole voor een tree top walk.
Niet zo heel specttculair maar toch wel leuk om te op 40 m hoogte tussen de toppen van de tingle bomen te lopen. Dit zijn andere bomen dan de Kari bomen die we in Nieuw-zeeland hebben gezien. Er zijn heel veel bomen die hol van binnen zijn en je vraagt je af hoe deze recht kunnen blijven staan. .
We buigen af naar Coalmine Beach vlak voor Walpole en vinden een hele leuke boscamping. We staan midden in een bos onder hoge bomen en doen lekker niks.
Vandaag zaterdag 14 jan. rijden we van Walpole over scenic roads naar Margeret River, Dit is net Valkenburg. Heel toeristisch maar we vinden een leuke camping een beetje achteraf en staan op een heel mooi schaduwrijk plaatsje. We zijn via Manijrup, Nanarup en toen naar het zuiden over de Brockman Road gereden richting Augusta en daarna afgebogen naar Bussell Road en zo in Margaret River aangekomen. We hebben een wijntour geboekt voor morgen we zijn heel benieuwd. Onderweg 10km voor Manijrup was een Diamond Tree Lookout. Dit bestond uit een kariboom van 51 m hoog met helemaal op het topje een platvorm. Met pinnen om de 40cm was een soort trap gemaakt die rond de boom naar boven liep. Erg spectaculair om zo naar boven te klimmen. Vlak voor Margaret river hebben we nog een schelpenmuseum bezocht. Marlies, dat had je moeten zien. Schelpen van over de hele wereld 60 jaar lang verzameld. Hele grote en hele kleintjes, duizenden en bijna allemaal voorzien van kaartjes met naam en herkomst . Echt waanzinnig mooi om te zien.
Liefs John en Jeannette