The hot red Centre
Door: John en Jeannette
Blijf op de hoogte en volg john en jeannette
22 December 2007 | Australië, Sydney
Hallo allemaal.
Na de zoveelste flat white, de koffie die we hier drinken en een muffin, vertrekken we uit Port Augusta richting Alice Springs. Het is midden op de dag en we willen naar Coober Pedy een mijnstadje waar ze opalen delven. Het was superwarm met dreigende luchten en onderweg ook echte thunderstorms en hele harde regen. John moet heel zachtjes rijden. We rijden op de Stuart Highway die is kaartsrecht en je ziet aan weerskanten van de weg niets. Rode aarde, een beetje gras(dat noemen ze hier spiniflex) en een spoorlijn. Af en toe een dode kangoeroe langs de kant van de weg en als je een roadtrain ziet naderen wil je wel aan de kant, want deze combinaties zijn 53 meter lang en stoppen voor niemand. We drinken veel water onderweg en hebben ook genoeg ingeslagen voor de komende dagen. Helaas geen koelkast maar lauw/warm water is ook water, Met onze voorraad chuppy chups we snoepen een dashbordkasje vol weg tijdens het rijden, een fruithapje (lady fingers=bananen, en een cd-tjs van Nora, Phil, Marcootjes op Sting en we kunnen er tegen aan. We tanken bij elke mogelijkheid je weet maar nooit en hebben een voorraadje in de auto voor de zekerheid.
We bereiken inderdaad Coober Pedy, hoewel laat en het is een spookstadje. Net een maanlandschap met allemaal hopen zand van het delven naar de oplen.
s' nachts nog een onweersbui maar s'morgens is het droog en gaan we op excursie met een van afkomst 73-jarige mijnwerker die sinds 1963 in Coober Pedy gewerkt heeft en woont. Hij heeft veel spannende verhalen en weer heel veel over de stad. Hij laat ons van alles zien. In Coober Pedy wonen 3000 mensen en de helft leeft onder de grond in zogenaamde dugouts en de rest dus boven in gewone huizen. Het is trouwens nu verboden om dugouts te graven.
We zien 1 van de 5 ondergrondse kerken er zijn hier heel veel nationaliteiten en we zien veel dugouts. Hoe groter je vondst hoe meer kamers je hebt in je dugout. We hebben er ook 1 bezocht, lekker donker s nachts.
Zelf kregen we de mogelijheid om naar opalen te graven(noodling noemen ze dat hier, graven in restheuvels) maar helaas geen vondst dus onze vakantie er niet uit kunnen halen. Zelf maar kleine opaaltjes gekocht.
Er staat veel machinerie te roesten van jaren her en ook een heus ruimteschip van films die ze hier opgenomen hebben. Ook Mad Max met Tina Turner is hier opgenomen.
Terug van de excursie in de camper gestapt en verder op de Stuart Highway richting het noorden gereden.
We zijn de grens overgestoken met Northern Territory. Het gekke is dat de klok nu weer een uur terug gezet moet worden terwijl we op dezelfde lengtegraad blijven en je mag opeens 130 ipv 110.
Onderweg heb je zogenaamde Roadhouses waar je kunt plassen, tanken en iets eten en verder is alles verlaten.
We rijden verder dan we gepland hadden maar moeten toch 100km voor Ayers Rock stoppen gezien het feit dat het donkder wordt en we de Mystery Machine heel willen afleveren.
De volgende morgen om half 7 vertrokken naar Ayers Rock en wil je het park op betaal je $25 pp voor max 3 dagen, ja thats bussines.
Eerst nog een ontbijtje met een eitje, pindakaas en jam en groene thee.
En dan zien we hem/haar en zijn helemaal stil. Hier hebben we naar uitgekeken en het is overweldigend. Hij is roestbruin en heeeeel groot. We bezoeken eerst het informatie centrum en leren van alles over het leven bij de Rock.
Het land is in bezit van de Aboriginals en zij hebben ook het centrum gebouwd en willen dat de bezoekers leren hoe hun leven daar is en geweest is. We zien ook een "sorryboek" waar mensen brieven hebben geschreven over het feit dat ze een steen van AyersRock hebben meegenomen en daar nu spijt van hebben en dit retourneren.
We maken een tocht om de Rots van 9,2 km en dat hebben we geweten. John liep in z'n blote bassie maar ik had het heel erg warm en de temperatuur was zodanig opgelopen dat ik na afloop eerst even af moest koelen anders was het even fout gegaan. Maar goed, het was geweldig wat een rots. Met groeven, watervallen, hoog en kloven, 334 m hoog.
Voor Aboriginals zijn er heilige plaatsen waar je geen foto's mag maken en ook niet mag betreden.
Zij willen eigenlijk ook niet dat je de rots beklimt en ook deze dag mocht dat niet want het was veel te warm boven de 36 graden is de climb closed.
We zijn een camping gaan zoeken op het resort en in de schaduw gaan liggen bijkomen.
'savonds terug gereden naar de rots voor een zonsondergang maar helaas de wolken speelden parten. Met onze Schotse buren nog een wijntje gedronken en naar bedje gegaan.
De volgende morgen, vandaag dus, om 5 uur opgestaan en met veel andere gekken naar de rots gereden voor de zonsopgang. De bedoeling was dat de rots van kleur gaat veranderen bij zonsop- en ondergang. Maar vanmorgen viel het tegen. Vanavond gaan we het nog een keer proberen. Daarna zijn we verder gereden naar Kata Tutja, dat betekent many heads en inderdaad het is een gebergte zoals Ayers Rock maar dan bestaande uit 38 verschillende "hoofden". We hebben daar de Valley of Winds gelopen dwars er door heen met inderdaad hele heftige windvlagen en kangoeroes die ons bijna omver liepen.
Vanmiddag lekker in de schaduw gelegen.
Morgen gaan we met een Aboriginal op excursie rond een gedeelte van de rots, waar hij ons het een en ander gaat leren over hoe te overleven in de red centre.
s'Middags willen we verder rijden naar Kings Canyon en daar een hele mooi walk doen naar the garden of Eden.
John heeft een ontstoken teen en gaat morgen naar het Flying Docters Centre even vragen hoe nu verder. We vieren kerst waarschijnlijk bij de Kings Canyon en willen dan de 26e in Alice Springs zijn. We zien wel hoe het gaat.
We willen vanaf hier jullie allemaal een hele fijne kerst wensen.
Voor de liefhebbers we hebben inmiddels 5400 km gereden en onze braadpan is gebroken dus nu maar 1 pan. We kopen wel een nieuwe.
Omdat hier in het resort geen computers zijn met usb-poort kunnen we geen foto's plaatsen maar die zetten we wel in Alice Springs op de site.
Na de zoveelste flat white, de koffie die we hier drinken en een muffin, vertrekken we uit Port Augusta richting Alice Springs. Het is midden op de dag en we willen naar Coober Pedy een mijnstadje waar ze opalen delven. Het was superwarm met dreigende luchten en onderweg ook echte thunderstorms en hele harde regen. John moet heel zachtjes rijden. We rijden op de Stuart Highway die is kaartsrecht en je ziet aan weerskanten van de weg niets. Rode aarde, een beetje gras(dat noemen ze hier spiniflex) en een spoorlijn. Af en toe een dode kangoeroe langs de kant van de weg en als je een roadtrain ziet naderen wil je wel aan de kant, want deze combinaties zijn 53 meter lang en stoppen voor niemand. We drinken veel water onderweg en hebben ook genoeg ingeslagen voor de komende dagen. Helaas geen koelkast maar lauw/warm water is ook water, Met onze voorraad chuppy chups we snoepen een dashbordkasje vol weg tijdens het rijden, een fruithapje (lady fingers=bananen, en een cd-tjs van Nora, Phil, Marcootjes op Sting en we kunnen er tegen aan. We tanken bij elke mogelijkheid je weet maar nooit en hebben een voorraadje in de auto voor de zekerheid.
We bereiken inderdaad Coober Pedy, hoewel laat en het is een spookstadje. Net een maanlandschap met allemaal hopen zand van het delven naar de oplen.
s' nachts nog een onweersbui maar s'morgens is het droog en gaan we op excursie met een van afkomst 73-jarige mijnwerker die sinds 1963 in Coober Pedy gewerkt heeft en woont. Hij heeft veel spannende verhalen en weer heel veel over de stad. Hij laat ons van alles zien. In Coober Pedy wonen 3000 mensen en de helft leeft onder de grond in zogenaamde dugouts en de rest dus boven in gewone huizen. Het is trouwens nu verboden om dugouts te graven.
We zien 1 van de 5 ondergrondse kerken er zijn hier heel veel nationaliteiten en we zien veel dugouts. Hoe groter je vondst hoe meer kamers je hebt in je dugout. We hebben er ook 1 bezocht, lekker donker s nachts.
Zelf kregen we de mogelijheid om naar opalen te graven(noodling noemen ze dat hier, graven in restheuvels) maar helaas geen vondst dus onze vakantie er niet uit kunnen halen. Zelf maar kleine opaaltjes gekocht.
Er staat veel machinerie te roesten van jaren her en ook een heus ruimteschip van films die ze hier opgenomen hebben. Ook Mad Max met Tina Turner is hier opgenomen.
Terug van de excursie in de camper gestapt en verder op de Stuart Highway richting het noorden gereden.
We zijn de grens overgestoken met Northern Territory. Het gekke is dat de klok nu weer een uur terug gezet moet worden terwijl we op dezelfde lengtegraad blijven en je mag opeens 130 ipv 110.
Onderweg heb je zogenaamde Roadhouses waar je kunt plassen, tanken en iets eten en verder is alles verlaten.
We rijden verder dan we gepland hadden maar moeten toch 100km voor Ayers Rock stoppen gezien het feit dat het donkder wordt en we de Mystery Machine heel willen afleveren.
De volgende morgen om half 7 vertrokken naar Ayers Rock en wil je het park op betaal je $25 pp voor max 3 dagen, ja thats bussines.
Eerst nog een ontbijtje met een eitje, pindakaas en jam en groene thee.
En dan zien we hem/haar en zijn helemaal stil. Hier hebben we naar uitgekeken en het is overweldigend. Hij is roestbruin en heeeeel groot. We bezoeken eerst het informatie centrum en leren van alles over het leven bij de Rock.
Het land is in bezit van de Aboriginals en zij hebben ook het centrum gebouwd en willen dat de bezoekers leren hoe hun leven daar is en geweest is. We zien ook een "sorryboek" waar mensen brieven hebben geschreven over het feit dat ze een steen van AyersRock hebben meegenomen en daar nu spijt van hebben en dit retourneren.
We maken een tocht om de Rots van 9,2 km en dat hebben we geweten. John liep in z'n blote bassie maar ik had het heel erg warm en de temperatuur was zodanig opgelopen dat ik na afloop eerst even af moest koelen anders was het even fout gegaan. Maar goed, het was geweldig wat een rots. Met groeven, watervallen, hoog en kloven, 334 m hoog.
Voor Aboriginals zijn er heilige plaatsen waar je geen foto's mag maken en ook niet mag betreden.
Zij willen eigenlijk ook niet dat je de rots beklimt en ook deze dag mocht dat niet want het was veel te warm boven de 36 graden is de climb closed.
We zijn een camping gaan zoeken op het resort en in de schaduw gaan liggen bijkomen.
'savonds terug gereden naar de rots voor een zonsondergang maar helaas de wolken speelden parten. Met onze Schotse buren nog een wijntje gedronken en naar bedje gegaan.
De volgende morgen, vandaag dus, om 5 uur opgestaan en met veel andere gekken naar de rots gereden voor de zonsopgang. De bedoeling was dat de rots van kleur gaat veranderen bij zonsop- en ondergang. Maar vanmorgen viel het tegen. Vanavond gaan we het nog een keer proberen. Daarna zijn we verder gereden naar Kata Tutja, dat betekent many heads en inderdaad het is een gebergte zoals Ayers Rock maar dan bestaande uit 38 verschillende "hoofden". We hebben daar de Valley of Winds gelopen dwars er door heen met inderdaad hele heftige windvlagen en kangoeroes die ons bijna omver liepen.
Vanmiddag lekker in de schaduw gelegen.
Morgen gaan we met een Aboriginal op excursie rond een gedeelte van de rots, waar hij ons het een en ander gaat leren over hoe te overleven in de red centre.
s'Middags willen we verder rijden naar Kings Canyon en daar een hele mooi walk doen naar the garden of Eden.
John heeft een ontstoken teen en gaat morgen naar het Flying Docters Centre even vragen hoe nu verder. We vieren kerst waarschijnlijk bij de Kings Canyon en willen dan de 26e in Alice Springs zijn. We zien wel hoe het gaat.
We willen vanaf hier jullie allemaal een hele fijne kerst wensen.
Voor de liefhebbers we hebben inmiddels 5400 km gereden en onze braadpan is gebroken dus nu maar 1 pan. We kopen wel een nieuwe.
Omdat hier in het resort geen computers zijn met usb-poort kunnen we geen foto's plaatsen maar die zetten we wel in Alice Springs op de site.
-
22 December 2007 - 07:55
Maaike:
Wat een heerlijk verhaal weer!! jullie doen en zien erg veel zeg.
John, succes met je voet.
veel plezier nog in Kings Canyon en Alice.
groeten Maaike -
22 December 2007 - 16:35
J&K:
Hoi John en Jeannette,
Wat eeb afstand hebben jullie al afgelegd, zeg! En al zoveel gezien aan bijzondere dingen. Geweldig!!
Wij wensen jullie, vanuit een koud en prachtig wit Nederland (alle bomen zijn zo mooi wit door de rijp, echt net ansichtkaart-plaatjes) hele fijne Kerstdagen, hoewel dat daar natuurlijk heel anders zal zijn met die warmte.
John, sterkte met je teen. Australie staat bekend om zijn teatree, een geweldig desinfecterend middel. Wellicht dat ze je daar wel aan een flesje kunnen helpen. Wel sneu, maar toch ook wel tof dat je die beroemde flying docters eens in levende lijve kan aanschouwen. (Is naturlijk makkelijk om het lekker positief te benaderen vanaf hier maar het zal best wel lastig zijn.)
Heel veel liefs en succes met jullie verdere wereldomzwervingen. We kijken al weer uit naar het volgende verslag en natuurlijk de foto's
Doei,
Jur en Karin -
22 December 2007 - 20:25
HenM:
Hoi JJ,
wat heerlijk allemaal.
John het beste met je voet.
Wij zijn ook weer met ons gezin samen Lea en ik zijn ons Ankie vanmiddag op schiphol op gaan halen ze blijft tot 29-12-07 dus weer een fijne kerst,
groetjes HenM -
23 December 2007 - 09:55
Henriette:
Oh wat leuk the flying docters,grapje!Vanuit weert fijne kerstdagen en koop eerst maar een nieuwe pan voor de kalkoen!Hier is het erg koud t vriest snachts 6 graden maar wel gezond.Ons mam komt met Kerst eten en ook namens haar vele lieve kerstgroetjes en begin het nieuwe jaar goed!liefs,fam.de crom weert. -
23 December 2007 - 10:17
Sanne Den Dekker :
Ik wens jullie hele fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar.
Oome John breng voor ons maar een jong kangaroetje mee. En de beste wensen voor het nieuwe jaar.
Groetjes van Sanne den Dekker -
23 December 2007 - 10:22
Roel Den Dekker:
fijn kerstfeest en een gelukig 2008.
groetjes roel den dekker. -
23 December 2007 - 10:25
Lotte Den Dekker:
hoi, ome John en Jeannette.
Fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar. Ik mag zaterdag 29 dec. op voor mijn zwemdiploma A.
Groetjes en een dikke kus van Lotte den Dekker. -
23 December 2007 - 10:31
Fam. Den Dekker:
Ha broertje en knappe schoonzus???
Vanuit de koude diepenhoek wensen wij jullie fijne warme feestdagen en de beste wensen met veel liefde en geluk in 2008. We wachten met smart op een kangaroe van jullie.
Groetjes Dirk, Marcel en Anja. -
23 December 2007 - 10:54
Ineke:
Hoi Zus En Zwager.
Een klein beetje warmte naar hier sturen zou wel lekker zijn.
Als je hier in nederland zit kan je het bijna niet voorstellen hoe het daar is,maar door jullie verhalen komt het allemaal wat dichter bij.
Geniet en hele fijne kerstdagen
Kus van ons .
Jaap Elise en ik
-
23 December 2007 - 14:55
Marianne:
Nou per 5400 km een gebroken braadpan,ontstoken teen en soms wat regen, als dat de schade blijft valt het mee.
Wat een heerlijkr reis is het, zou het ook iets voor mij zijn.
John sterkte met je teen, laat je goed verzorgen door zuster Jeannette.
Heel fijne Kerstdagen.
Lieve groet Marianne -
23 December 2007 - 15:44
Liesje:
Lieve Papa en Jeanette,
Heeeeeeele fijne kerstdagen inclusief ontstoken teen, en een geweldig 2008!!
Dikke kus, ik en mijn skatje -
23 December 2007 - 19:41
Toon En Marijke:
Dag J en J,
Even bijgekeken net, prachtige foto's!
Hele fijne kerstdagen em eem goed begin van het nieuwe jaar straks.
John, succes met je teen.
de doktersassistente en co -
24 December 2007 - 00:52
De Bennenbroekjes:
Lieve John en Jeanette
We zullen wel een pleister + dikke kus sturen voor je teen !!! Wij wensen jullie hele fijne kerstdagen, we zullen morgen een kaarsje voor jullie opsteken ( hebben morgenavond maar 3 H. missen, kinderkoortje, gospelkoor, koor sluis 13 ) Geniet lekker verder en ben zuinig op jezelf. Dikke knuffel van ons zevenen xxxxxxx -
24 December 2007 - 08:42
Mechelien:
Hele fijne kerstdagen toegewenst, en vele knuffels van de Leharmensjes -
24 December 2007 - 10:57
Irene:
Hallo J en J,
Wat geweldig dat het met jullie zo goed gaat. Met de afdeling ook. We krijegn net jullie kaartje binnen. Leuk. Verder niet veel bijzonderheden. Nou ja toch wel, wat ikke heb groot nieuws, want wij krijgen in juni ons derde kindje. Leuk he.
Mogelijk dat ik weg ben als jij terug komt, maar ik laat van me horen.
Groetjes Irene -
24 December 2007 - 17:19
Marlia:
Raar dat jullie het ontzettend warm hebben, zaterdag hebben een wandeling gemaakt die begint in Lage Mierde en vandaaruit te voet naar de Bokke Rijder.
Een grote omelet op een lekkere trappist.(50 !!)
Het was prachtig, de zon schijn zo mooi tussen de bomen alsof je in een tunnel liep. Nu is het kerstavond en gaan dat lekker vieren met onze vrienden. John het beste met je teen, Jeannette prachtige verhalen zeg. Fijne kerst en tot gauw.
Groet, Marlia -
25 December 2007 - 15:28
Mamma Den Dekker:
Ik heb jullie foto s gezien bij ons jet,fijn dat jullie t zo goed hebben samen,Ik wens jullie een fijn uiteinde en een goed begin.Is je teen al wat beter john laat jeanette er maar een keertje overheen wrijven.Veel liefs aan jullie beiden dikke kus van mij en tot gauw weer eens daaaaaag Moeder den Dekker -
25 December 2007 - 18:31
Tiny En Tonny :
John en Jeannette, heel prettige kerstdagen toegewenst en een heel gelukkig 2008 van ons allemaal. En John, succes met je voet. We hebben een uitnodigingskaart gestuurd naar jullie thuisadres voor mijn verjaardag, maar dan zijn jullie waarschijnlijk nog niet terug. Jullie weten niet wat jullie gaan missen!!
Daar is het warm maar wij hebben hier fijn 5 dagen geschaatst op een ven op een van de mooiste plekken van Lierop.
Nog veel plezier samen.
Tiny, Tonny en alle kids. -
27 December 2007 - 08:09
Miriam:
He lieve mama en John!
Wow wat een foto's, ze blijven mooi! Hoe was jullie Kerst? Met mij alles goed, heb het echt superfijn met Maaike, natuurlijk heerlijk weer, mooie omgeving, lekker eten, lieve mensen, we vermaken ons goed samen en geen ruzie ;-)
Kerst was grappig, met 30 graden op het strand en omgeven door palmbomen!
We zitten nu op een heel mooi eiland, in een huisje, direct aan he tstrand. Gewoon even je deur openzetten en je hoort de zee (ook met d eduer dicht!).
Zwemmen in zee is heerlijk en kan heel goed (temp 25+) en op het strand hardlopen op mijn blote voeten, kan het nog idylischer?
Nog twee dagen hier en dan in Kuala Lumpur Oud en nieuw vieren. Is echt een gave stad, heel groen, rustig, mooie parken en genoeg te doen! Ik zal op jullie proosten, dat 2008 een heel mooi jaar gaat worden!
Denk aan jullie!
Dikke kus en alvast een fijn nieuw jaar!
kux M
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
